In elke kudde zoeken paarden snel uit wie de leider is en welke plaats elk paard in de rangorde krijgt. Deze rangorde wordt meestal bepaald door elkaar te bewegen: ‘wie beweegt, bepaalt’. Maar zodra de paarden weten welke plaats zij hebben in de groep, zijn er onderling nog maar weinig serieuze conflicten. 

In een onderzoek, waarvan het artikel gepubliceerd is in de ‘Journal of Animal Science’, hebben Tsjechische onderzoekers gekeken naar factoren die de rangorde in een kudde veulens kunnen beïnvloeden. Daarbij is specifiek gekeken naar de rang die de moeders hadden in de kudde en of dit bepalend was voor de rang die de veulens in de kudde kregen. 

De onderzoekers hebben naar acht groepen merries met zogende veulens gekeken, in totaal 66 moeder-veulen combinaties. Een aantal jaar later hebben ze weer gekeken naar dezelfde veulens, die toen een leeftijd van 3 jaar hadden. Deze waren verdeeld over vier groepen. 

Ze ontdekten dat oudere veulens, die fysiek groter waren dan jongere veulens, een hogere rang in de kudde hadden. Dit was onafhankelijk van de rang die de moeders hadden. 

De opvoeding van de moeder leek dus geen invloed te hebben op de rang van het veulen. Maar opvallend was dat veulens met dezelfde moeder, die een jaar na elkaar geboren waren, dezelfde plek in de rangorde leken te hebben als driejarige. Dit suggereert dat er misschien toch een onbekend effect van de merrie op het sociale succes van haar veulen is. 

Oudere, grotere veulens die het langste in de kudde waren hadden de hoogste plek in de rangorde. Deze veulens zijn ook als eerst afgespeend en waren daarom de eersten die in de jaarlinggroep werden geplaatst. Daardoor hielden ze hun rang. 

In dit onderzoek kwam naar voren dat leeftijd, grootte en de tijd dat een paard in de kudde leeft de belangrijkste factoren waren bij het bepalen van de rangorde.