Steeds vaker krijgen wij cursisten die graag eerst alles willen leren, voordat ze een eigen paard kopen. Een prima uitgangspunt natuurlijk. Het juiste paard kopen dat bij jou past en vervolgens jaren plezier hebben, is in eerste instantie immers het belangrijkste voor iedere liefhebber. Een van de cursisten die met deze gedachte bij ons kwam, is een verhaal waard…

Deze Paulien had vroeger op de manege gereden, maar was er nu al een hele tijd uit. Eigenlijk moest ze toegeven dat ze best wel een beetje bang was van paarden. Ze zocht dan ook een rustig, lief en braaf paard dat haar verder kon helpen.  

Na een zoektocht was ze er in geslaagd dit paard te vinden. Een tienjarige ruin die heel ervaren was. Na een aantal keren proef gereden te hebben werd de koop gesloten en ging het paard, dat luisterde naar de naam Simon, mee naar huis. Zo’n paard is natuurlijk een kostbaar bezit en alleen het beste van het beste was goed genoeg. Al snel werd er iemand bijgehaald die kon ‘meten’ welk voer het beste was voor super Simon en dat werd natuurlijk ook direct aangeschaft.  

De eerste maand ging het geweldig. Ze hadden samen veel lol en hoewel Paulien buiten rijden nog wat spannend vond, waren ze wel goed aan het oefenen in de bak. Maar na een tijdje ging het steeds moeizamer. Simon werd drukker en heftiger tijdens het rijden. Ook merkte Paulien dat het paard steeds schrikachtiger werd en uiteindelijk viel ze er een keer af, wat haar zelfvertrouwen geen goed deed.  

Na weer moed verzameld te hebben, want opgeven stond niet in haar woordenboek, begon ze weer met rijden. Maar beter ging het niet. Simon ging steeds meer problemen geven en steigerde uiteindelijk een keer zo hoog, dat hij met de eigenaresse nog op zijn rug achterover viel. Met als gevolg dat zij haar enkel brak en dat al het vertrouwen was verdwenen. Paulien was ondertussen natuurlijk gaan twijfelen of dit paard wel het juiste dier voor haar was. Na wat contact werd besloten dat hij even bij ons in training kwam voor een goed advies.  

Het paard werd gebracht en stond al snel lekker hooi te eten op stal. Na een minuut of 10 kwam onze trainer naar me toe. “Annemarie, je moet even in de voeremmer kijken…” Wij hadden de eigenaar gevraagd haar voer mee te nemen en dat stond in de trainingsruimte. Ik keek en wist niet wat ik zag. Het was Ferrari voer! Allemaal directe suikers die zeker niet bijdragen aan een rustig paard. Het heeft echt nog moeite gekost om Paulien te overtuigen dat wij ander voer wilden geven. Want dit was uitgetest door een expert… Toch maar gedaan en na een week stond er een ander paard… Een paard dat weer rustig zijn rondjes liep, ook met de persoon op zijn rug die hem had uitgezocht. Vergelijk het maar met een flinke dosis energiedrankjes die je aan kinderen (of jezelf) geeft, je wilt niet weten wat dat met gedrag doet! 

Uit: ‘Kijken door de ogen van het paard’ – Annemarie van der Toorn