Op het oog lijken het misschien onschuldige insecten, maar teken kunnen voor vervelende ziektes zorgen. Niet alleen bij paarden, maar ook bij andere zoogdieren zoals mensen, honden en katten. Eén van de ziektes die voort kan komen uit een tekenbeet is de ziekte van Lyme. De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi. Dit is een dunne, spiraalvormige bacterie met een zweepstaartje (flagel) waardoor hij erg beweeglijk is. De Borrelia bacterie kan worden overgedragen via de schapenteek (Ixodus ricinus).  

De teken zijn vooral in het voorjaar en de zomer actief. Ze hebben bloed van een gastheer nodig om te kunnen vervellen en de vrouwtjes hebben het ook nodig om eieren te leggen. Ze wachten bijvoorbeeld in hoog gras of struikgewas tot er een geschikte gastheer (paarden, mens, hond, etc.) voorbij komt. De teken voelen de gastheer aankomen door de lichaamswarmte die het uitstraalt. Vervolgens laten de teken zich vallen op de gastheer, of klimmen ze omhoog. Ze bijten zich daarna vast op een geschikt plekje (bij voorkeur dunne huid) en beginnen met het zuigen van bloed. De vrouwtjesteken zijn ongeveer 4 mm groot, maar kunnen na het zuigen van bloed tot wel 1 cm groot worden. Ze zijn plat en donkerbruin, de vrouwtjes hebben een roodbruin achterlijf. 

Niet alle teken zijn besmet met de Borellia bacterie, ongeveer 20 procent draagt deze bacterie bij zich. Deze groep loopt het op door het zuigen van bloed bij kleine (knaag)dieren of vogels die deze bacterie bij zich kunnen dragen. Vervolgens geeft de besmette teek tijdens het bloed zuigen de bacterie weer door aan de volgende gastheer. Hoe langer een teek vastgebeten zit, hoe groter de kans dat de bacterie overgedragen wordt. Na 24 uur neemt de kans op besmetting sterk toe, binnen 24 uur is de kans klein. 

Bij paarden kan de ziekte van Lyme onopgemerkt blijven, niet alle paarden zullen duidelijke symptomen vertonen. Paarden die wel symptomen hebben zullen last kunnen hebben van koorts, gewichtsafname, kreupelheid, spierpijn en sloomheid. In ernstigere gevallen kan er maanblindheid (oogontsteking), hersenvliesontsteking of abortus voorkomen. Bij mensen kan er soms sprake zijn van de typisch rode kring rondom de tekenbeet, bij paarden zien we dit niet. De symptomen kunnen pas laat optreden, waardoor het moeilijk is om een link te maken met de tekenbeet. 

Het is voor een dierenarts niet eenvoudig om de ziekte van Lyme vast te stellen. De symptomen die het paard heeft kunnen bij verschillende ziektes en aandoeningen voorkomen. Als het bekend is dat er sprake was van een tekenbeet kan de dierenarts een huidbiopt in de buurt van de beet nemen en deze analyseren. Maar vaak wordt een eventuele infectie vastgesteld met een serologisch onderzoek. Hierbij wordt gekeken naar het aantal antistoffen tegen deze specifieke bacterie. Als de ziekte is vastgesteld kan het paard een langdurige antibioticakuur krijgen.

Voor mensen bestaan er verschillende middelen om je te beschermen tegen teken, voor paarden zijn er in Nederland geen geregistreerde middelen op de markt. Het beste is daarom om je paard regelmatig te controleren op teken. Zeker als je een buitenrit hebt gemaakt in een gebied waar schapenteken graag leven (vochtige gebieden met struikgewas, maar ook duinen en heide) is het verstandig om daarna goed te controleren op teken. Als je de teek binnen 24 uur verwijdert is de kans op besmetting het kleinst. Controleer niet alleen je paard, maar ook jezelf. Kom je een teek tegen? Verwijder deze dan op de juiste manier, met behulp van een tekentang of tekenpincet. Door de teek er in zijn geheel uit te trekken, zonder te beschadigen, is de kans op bacteriële besmetting het kleinst.