Een paar jaar geleden werd ik gebeld door de eigenaresse van een arabier. Ze moest vanwege persoonlijke redenen het paard verkopen en ze vroeg of ik hem wilde kopen. Dit paard kende ik omdat hij wat problemen had gegeven bij het inrijden. Je moest eerst 20 minuten overleven, waarna je hem goed kon rijden. Wij werden destijds gevraagd om advies. Het was toen geen optie voor de eigenaar om hem bij ons in training te zetten en we waren elkaar uit het oog verloren. Nu kopen wij in principe geen paarden, want we nemen liever paarden over die vanwege gedrag anders naar de slacht moeten. De vraagprijs voor de arabier was ook veel te hoog, dus ik adviseerde haar om het paard via het ‘gewone’ circuit te verkopen.  

Ruim drie maanden later belde ze weer op. Ze had bij iedere koper steeds eerlijk verteld dat hij de eerste 20 minuten heel moeilijk was. Logisch gevolg hiervan was dat iedere ruiter die hem wilde uitproberen zich schrap zette en zich goed stevig vasthield, wat helaas niet een positief effect had. Het verhaal ging dat hij 17 personen netjes binnen 20 minuten van zijn rug af had; hij was een professioneel rodeopaard geworden. Ze had nu nog maar één uitweg en dat was dit paard naar de slacht brengen. Dat ging mij echt te ver, dus namen we het paard over voor de slachtprijs. We hebben eigenlijk in de omgang met dit paard nooit enig probleem ondervonden. Je vraagt je af en toe af of het wel een echte arabier is, zo rustig is hij. Aan de spanning met het rijden hebben we wat langer werk gehad. Hij kon er soms opeens enorm vandoor gaan, maar dat was na enige weken ook nagenoeg weg.  

Toen kwam er een stagiaire. Een leuke meid met een enorm goed gevoel voor paarden. Al snel konden wij haar laten werken met de moeilijkere paarden. Maar het enige paard dat ze weigerde binnen of buiten te zetten was deze arabier. Op de laatste dag van haar stage kwam het hoge woord eruit. Ze kwam van de stal waar dit paard had gestaan. En als hij binnen of buiten gezet moest worden, ging de rest van de aanwezigen in de stal bij hun paard staan, of in de auto zitten met de deuren dicht… Zo expressief schijnt hij geweest te zijn! Wij hebben dit echt nooit gezien. Met rijden hebben we best een uitdaging gehad, maar op de grond was het direct een watje. Verbazingwekkend wat een andere omgang voor invloed kan hebben op een paard…