Als dressuuramazone had ik grote plannen met mijn merrie, maar ik botste steeds op bepaalde gedragsproblemen die succes in de weg stonden. Schrikachtig met rijden, spanning in de ring, ze brak mijn trailer soms bijna af of wou er niet in, niet te scheren, moeilijk aan de hand en altijd energie voor twee. Op een gegeven moment had ik er genoeg van om telkens teleurgesteld naar huis te rijden na een wedstrijd. En ook thuis had ik er steeds minder plezier in.
In plaats van voor al die problemen een gedragstrainer te laten komen ben ik zelf een opleiding gaan doen. Met de bedoeling er voor mezelf uit te halen wat ik nodig had om verder te geraken in de dressuur. Dat is goed gelukt, mijn paard is een aangenaam wedstrijdpaard geworden. En we kunnen nu ook andere leuke dingen doen zoals een buitenrit.
Het is alleen wat uit de hand gelopen. Door me te gaan verdiepen in het paardengedrag is er zelfs na meer dan 20 jaar ervaring met paarden een nieuwe wereld voor me open gegaan. Ik ben met andere ogen naar een paard gaan kijken.
Ik heb geleerd dat paarden niets doen om ons te pesten of om koppig te zijn. Gedragsproblemen komen voort uit angst of omdat ze zich niet begrepen voelen. En ik heb geleerd hoe ik dit kan oplossen met technieken zonder dwang en vanuit vertrouwen. Wederzijds respect en goede communicatie staan hierbij centraal.
