Toen ik net begon met leren over paarden met problemen was ik veel op pad. Ik ging bij iedereen langs die mijn hulp wilde. Dat was natuurlijk een enorme leerschool, want overal kwam je wat anders tegen. In die periode werd ik gevraagd te helpen met een Fries paard dat problemen gaf bij het trailerladen. Ik kwam aan op het erf waar het paard zijn stal had en direct kwam ik iemand bij de ingang tegen die vroeg: ‘Ben jij degene die dat paard op de trailer komt zetten?’ Op weg naar de stallen kreeg ik vier keer dezelfde, steeds toch wel bezorgd klinkende, vraag. Maar ja, dacht ik toen nog, ik heb wel vaker moeilijke paarden geladen dus dat zal best goed komen. Enigszins op mijn hoede kwam ik bij de eigenaren en het paard aan.

De Fries Goliath stond apart in een paddock en de eigenaren waren blij dat ik er was. Op mijn vraag of hij erg moeilijk was, gaven ze aan dat hij best wel dominant was. Tja, dat heb ik vaker, dus daar keek ik niet van op… Ik vroeg ook nog even of het paard nog specifiek gedrag had: schoppen, bijten, iets wat handig was om te weten voordat ik met het paard ging werken? ‘Neuh.. niet echt’, was het aarzelende antwoord. Vol goede moed ging ik aan het werk. Ik deed het halster om, dat ging prima. Ik liet Goliath een stap voorwaarts maken en het paard werkte braaf mee. Ik vroeg het paard daarna een stap achterwaarts… Het volgende wat ik weet is dat ik door de lucht vloog en op mijn rug terecht kwam en allemaal hoeven boven mij zag. Gelukkig kon ik onder een hekje door rollen, maar leuk was het niet. Terwijl ik opstond veegde ik het zand van mijn broek en zei tegen de eigenaar: ‘Hij houdt niet van blond…?’ Waarop de eigenaar schoorvoetend vertelde dat Goliath inderdaad kopstoten gaf, maar dat ze dacht dat hij dit bij mij niet zou doen… Allereerst heeft dit paard mij geleerd dat mijn positie ten opzichte van het paard niet goed was. Een les die mij later veel heeft geholpen. 

Dit paard was waarschijnlijk agressief geworden door overhandling als veulen. Met clickertraining hadden ze Goliath ook geleerd zijn hoofd naar links en rechts te bewegen, waardoor hij niet meer aanviel en beet. Opzich fijn, maar hij was er zo goed in geworden dat hij zijn enorme friezennek gebruikte als tennisracket… Een extra lijn aan de rechterkant van zijn halster met een helper aan die kant bood uitkomst. Iedere keer als hij met zijn hoofd naar mij toe kwam kon mijn helper dat voorkomen. Ik moet ooit nog een keer terug om Goliath voor deze wijze les te bedanken…